Opzettelijk vreemd, heldhaftig overdreven theatraal en met een vleugje nachtmerrieachtig, keert deze sluwe mix van komedie en drama, tegen alle verwachtingen in, terug voor een visueel weelderig tweede seizoen. Even een korte samenvatting: Palm Beach, Florida, aan het begin van de jaren zeventig. Maxine (gespeeld door Kristen Wiig), een botte buitenstaander, is getrouwd met een lid van een machtige familie, maar heeft moeite om de vrouwen die de sociale scène domineren tevreden te stellen.

Na de extreem gênante gebeurtenissen in de seizoensfinale van het eerste seizoen, bevindt Maxine zich nu in een instelling voor geestelijke gezondheidszorg. Zal ze kunnen ontsnappen? Een aflevering die deels in haar hoofd plaatsvindt, begint met een fantastische zang- en dansscène en blijft daarna alert en verrassend.

Deze combinatie van het bizarre en het theatrale zorgt voor een onvergetelijke kijkervaring waarin humor en drama op meesterlijke wijze samensmelten. Het verhaal onderzoekt op gedurfde wijze onderwerpen als macht, sociale status en persoonlijke strijd, terwijl het visueel overdondert met kleur en stijl. Maxine’s avonturen zijn tegelijkertijd absurd en herkenbaar, waardoor de serie een unieke toon weet te raken.

Het tweede seizoen belooft wederom een audiovisueel spektakel te worden, vol met onverwachte wendingen en intense emoties. De kijker wordt uitgenodigd om mee te gaan op een reis door Maxine’s chaotische geest en de schijnwereld waar zij zich in bevindt. Door de combinatie van levendige scènes en innemende muziek weet de serie een bijzondere sfeer neer te zetten die zich onderscheidt van andere drama’s.

Kortom, deze productie is een gewaagde en originele televisieserie die blijft verrassen en uitdagen met zijn bijzondere mix van gekte en ernst, absurditeit en emotie.