Voormalig hoofd van PlayStation noemt Xbox Game Pass “gevaarlijk”, maar zijn argumentatie is misplaatst
In een recent interview met GameDeveloper heeft Shuei Yoshida, de voormalige topman van PlayStation en huidige vice-president van Sony Interactive Entertainment (SIE), zijn zorgen geuit over de impact van abonnementsdiensten op de game-industrie. Hij richtte zijn pijlen op Xbox Game Pass en waarschuwde dat het een “gevaarlijke” ontwikkeling is, omdat grote bedrijven zouden bepalen welke spellen er gemaakt kunnen worden. Echter, zijn redenering vertoont enkele belangrijke tekortkomingen.
Yoshida stelt: “Als de enige manier voor mensen om games te spelen via abonnementen is, is dat echt gevaarlijk. De eigenaar van de abonnementsdienst dicteert wat voor soort games er gemaakt kunnen worden.” Hij vervolgt met de bewering dat het essentieel is dat kleine ontwikkelaars nieuwe ideeën blijven uitproberen om de industrie vooruit te helpen. Terwijl zijn zorgen begrijpelijk zijn, vooral in een tijd van ontslagen en annuleringen in de sector, negeert hij de voordelen en mogelijkheden die deze abonnementsdiensten juist bieden.
Een blik op de recente releases en aankomende titels laat zien dat er volop ruimte is voor innovatie en creativiteit, ook in een abonnementsmodel. Denk aan titels zoals *Lies of P*, *Clair Obscur: Expedition 33*, *Atomic Heart*, en *Tunic*. Deze spellen zijn geen standaardproducten; ze zijn het resultaat van frisse ideeën en bieden unieke ervaringen die vaak vergeten klassiekers nieuw leven inblazen. Bovendien zijn al deze spellen beschikbaar voor aankoop, wat de mythe ontkracht dat abonnementen de enige manier zijn om te spelen. Abonnementsdiensten bieden gamers juist de vrijheid om te kiezen hoe ze hun spellen willen ervaren. Zo blijft *Clair Obscur: Expedition 33* miljoenen exemplaren verkopen, terwijl *DOOM* miljoenen spelers aantrekt, maar minder directe verkopen genereert.
Microsoft heeft niet alleen ruimte gemaakt voor grote titels, maar ook voor kleinere ontwikkelaars. Games zoals *Grounded*, *Pentiment* en *South of Midnight* hebben de kans gekregen om te bloeien, iets wat veel uitgevers niet zouden durven. Dit toont aan dat de creativiteit en diversiteit in de gamingindustrie niet wordt onderdrukt, maar juist gestimuleerd door platforms zoals Game Pass.
Het is ook belangrijk om te benadrukken dat niet alle spellen op Game Pass automatisch een succes zijn. Er zijn titels die in de dienst zijn gelanceerd en het niet hebben gered, maar er zijn ook voorbeelden van games die dankzij het platform een tweede kans hebben gekregen, zoals *Guardians of the Galaxy*. Microsoft heeft de moed om ook minder bekende titels een kans te geven, wat bijdraagt aan een rijker en gevarieerder aanbod.
Verschillende ontwikkelaars hebben publiekelijk hun waardering voor Game Pass uitgesproken. Jason Kingsley, CEO van Rebellion, zei: “Microsoft is een fantastische partner geweest. Ze hebben ons geholpen en hun expertise en schaal in onze kleine projecten gebracht, wat ons goed heeft gedaan.” De lijst van ontwikkelaars die de dienst prijzen, groeit gestaag, met bekende namen als John Romero en Sega, die hun games op de eerste dag op Game Pass uitbrengen. Hoewel het begrijpelijk is dat er zorgen zijn over de toekomst van de gamingindustrie, lijkt het erop dat Yoshida’s argumenten meer gebaseerd zijn op angst dan op feiten. In een tijd waarin innovatieve en gedurfde ideeën de markt blijven veroveren, is het moeilijk om te geloven dat abonnementen een verstikkende invloed hebben.
Yoshida prijst Sony’s aanpak van abonnementsdiensten als “gezonder”, omdat het volgens hem beter is om spelers de mogelijkheid te geven om games te kopen. Hij stelt dat na een paar jaar de meeste mensen niet meer bereid zijn om games tegen de volle prijs te kopen, waardoor ze aan de abonnementsdienst worden toegevoegd. Hoewel deze strategie wellicht beter werkt binnen het Sony-ecosysteem, is het moeilijk om de waarde van hun dienst te vergelijken met die van Game Pass. Terwijl Sony $18 per maand vraagt, kost Microsoft’s Game Pass Ultimate $20, wat het aantrekkelijker maakt voor gamers die toegang willen tot first-party titels.
Bovendien verwijdert Sony regelmatig first-party titels van PlayStation Premium, wat vragen oproept over de duurzaamheid van hun abonnementsmodel. In tegenstelling tot Microsoft, dat zijn aanbod voortdurend uitbreidt en diversifieert, lijkt Sony vast te houden aan een meer traditionele benadering die mogelijk niet meer voldoet aan de verwachtingen van moderne gamers.
In conclusie, terwijl Yoshida’s zorgen over de invloed van grote bedrijven op de game-industrie valide zijn, is het belangrijk om de positieve impact van abonnementsdiensten zoals Xbox Game Pass te erkennen. Deze platforms bieden kansen voor zowel gevestigde als nieuwe ontwikkelaars om te experimenteren en te innoveren, wat uiteindelijk de diversiteit en creativiteit in de gamingwereld bevordert. De toekomst van gaming ligt niet alleen in de handen van de grote spelers, maar ook in die van de kleine ontwikkelaars die met frisse ideeën komen.
