Op een verlaten eiland, omringd door de eindeloze zee, stonden Anna en Mark voor een onzekere toekomst. Hun kinderen, de achtjarige Sophie en de zesjarige Ben, speelden in de branding, onbewust van de spanning die in de lucht hing. De ellendige schipbreuk had hen afgesneden van de beschaving, en elke dag bracht nieuwe uitdagingen.
Aanvankelijk was het eiland een paradijs, vol mogelijkheden. Anna bouwde een hut van takken en bladeren, terwijl Mark zijn vaardigheden als jager en verzamelaanbood. Samen probeerden ze de zorgen over hun noodlot tijdelijk te verdringen, maar de realiteit drong zich al snel op. Met elke zonsondergang werd het voedsel schaarser en groeide de paniek. Hun gesprekken over overleven maakten plaats voor een sluimerende schuld en frustratie.
Terwijl de dagen verstrijken, beginnen de oude demonen uit hun verleden te spoken. Mark, die ooit de kostwinner was, voelt de druk van falen zwaar drukken; Anna, die zich altijd had afgezet tegen conventionele rollen, voelt nu de drang om de controle over hun bestaan te herwinnen. Hun onderlinge vertrouwen brokkelt af als ze elkaar de schuld geven van hun benarde situatie.
Uit wanhoop zoeken ze naar manieren om met hun trauma’s om te gaan, maar de chaos van hun emoties tast hun familiebanden aan. Terwijl de horizon steeds donkerder wordt en de spiraal naar beneden zich verder ontvouwt, is de vraag of ze hun kinderen veilig naar huis kunnen brengen – of dat het eiland hen voor altijd zal behouden.
