Zijn natuurprogramma’s gedoemd om voor altijd dezelfde verhalen op dezelfde manier te vertellen? Niet als het aan de BBC Natural History Unit ligt… Er zijn namelijk nieuwe verrassende elementen in hun nieuwste verslag vanuit de Afrikaanse wildernis. Allereerst heeft de opening van het programma een vleugje “Game of Thrones”: we zien hoe de camera over een digitale kaart zweeft, terwijl verschillende gebieden in beeld komen waar diverse dierenclans zich ophouden. En het verhaal dat David Attenborough vertelt, voelt fris aan – niet radicaal anders, maar zeker opvallend vernieuwend. Het wordt weergegeven als een gevecht om dominantie: rivalen die strijden om territoriale voordelen in een natuurreservaat in Zambia.

Onze hoofdpersoon vanavond is Olimba, een luipaardmoeder met expressieve ogen en poten die zowel sierlijk als dodelijk zijn. In een dramatische scène gaat zij op jacht en doodt een antilope. Maar dan steelt een hyena haar maaltijd, waarna Olimba samen met haar mannelijke welp een spelletje “grootmoedervoeten” speelt om het eten terug te krijgen. Dit soort conflicten tussen verschillende roofdieren komt veelvuldig voor in de documentaire. Let vooral op een scène waarin een roedel wilde honden een zwangere hyena belaagt: dat is echt een heftige confrontatie.

De documentaire laat zien hoe complex en dynamisch het leven in de Afrikaanse bush is en biedt een iets andere kijk dan traditioneel natuurfilms gewend zijn. De verhaallijn is minder enkel een exposé van mooie landschappen of dieren in hun normale habitat, maar legt de nadruk op rivaliteit en strijd, wat het geheel spannender en meeslepender maakt. Daarmee breekt de BBC Natural History Unit een beetje met de gebruikelijke conventies en geeft het publiek iets nieuws om naar uit te kijken.