Het is deze week precies 50 jaar geleden dat BBC2 de allereerste aflevering van Fawlty Towers uitzond, de knotsgekke sitcom die mede geschreven werd door en waarin John Cleese schitterde als de prikkelbare hotelier Basil Fawlty uit Torquay. Naast hem schitterden Prunella Scales als zijn bazige vrouw Sybil en Andrew Sachs als de chaotische Spaanse ober Manuel. De serie, die tussen 1975 en 1979 in slechts 12 afleveringen verdeeld over twee seizoenen verscheen, groeide uit tot een van de populairste komedies aller tijden in Groot-Brittannië en is inmiddels ook bewerkt tot een theatershow.

Om deze mijlpaal te vieren, wordt op vrijdag 19 september een opname van de theatershow uitgezonden op U&Gold. Na een succesvolle voorstelling in het Londense West End begint de show binnenkort aan een tour door het Verenigd Koninkrijk en Ierland. John Cleese verzorgt ook een speciale introductie. Hij schreef de originele tv-serie samen met zijn toenmalige vrouw Connie Booth, die ook de lang geduldige serveerster Polly Sherman speelde, en was betrokken bij de bewerking voor het podium.

Fawlty Towers: The Play combineert drie klassieke afleveringen tot één nieuw verhaal. Adam Jackson-Smith, Anna-Jane Casey en Hemi Yeroham spelen respectievelijk Basil, Sybil en Manuel, met Victoria Fox als Polly en acteur en zanger Paul Nicholas in de rol van de lang verblijvende hotelgast, de Majoor. John licht toe: “We namen drie afleveringen – The Hotel Inspectors, The Germans en Communication Problems – en hebben die aan elkaar gesmeed.” Daarbij kon hij het geliefde personage Mrs. Richards met haar gehoorapparaat en Mr. Hutchinson, gespeeld door Bernard Cribbins, niet missen. En natuurlijk mocht The Germans niet ontbreken!

Hoewel het verhaal vertrouwd is voor fans, belooft John een verrassend einde dat de show naar het grappigste niveau tilt dat ooit is gemaakt: “We kwamen met een grandioze finale, de grappigste voorstelling sinds het begin van het universum!”

Ondanks het beperkte aantal afleveringen heeft Fawlty Towers een onuitwisbare plek in de harten van vele generaties verworven. Bekende uitspraken zoals “Don’t mention the war!” zijn ingeburgerd en vormen zelfs de basis voor familie-uitdagingen waarin ze proberen quotes ongemerkt in gesprekken te verwerken. John beschouwt dat als het mooiste compliment dat je kunt krijgen.

“De Engelsen houden van farce,” zegt hij, verwijzend naar andere successen als Noises Off en One Man, Two Guvnors. “En de beste plek om een farce te beleven is gewoon het theater!”

De inspiratie voor Basil’s typerende karakter vond John in de echte hotelier Donald Sinclair, wiens ruwe omgangsvormen de basis vormden voor de rol. John herinnert zich een ontmoeting waar Sinclair hem zonder enige beleefdheid negeerde: pure echte brutaliteit die perfect paste bij Basil Fawlty.

Met recent succes van andere sitcom-musicals zoals Only Fools and Horses blijkt er een grote honger te bestaan om deze nostalgische parels levend te houden. John benadrukt dat het vooral de nostalgie is die mensen aanspreekt – een tijd vol minder stress, meer plezier en ongedwongen vrolijkheid. “Als mensen na een drukke dag thuis een aflevering van Fawlty Towers kijken, lijkt de wereld meteen minder somber,” glimlacht hij. “Dat is mijn beloning. We kunnen allemaal wel wat meer lachen gebruiken. Echte, ouderwetse lachbuien – daar kan niets tegenop!”